Kapıyı açtı_dışarı çıktı_baktı_ıssız çöl..
Oradaki tek evden çıkmıştı.
Ve ona doğru koşan bi fil vardı...
Dün ay tutulmuştu.
Zifiri karanlık_ortalık bulanık..
Şimdi de kafası bulanıktı.
Akıl tutulmasımıydı bu?
Hala düşünebiliyor!
Bu olamaz dedi.
İçinden...
Kapının deliğinden baktı.
Ona doğru bakan bi fil vardı...
Arkasını döndü.
Yer yatağı_koltuk_ilk defa gördüğü kap ve kacaklar_
Pencereden arka tarafa baktı.
Kalabalık topluluk..
Daha çok farklılık değildir daha çok farkındalık!
Yanlarına gitti.
32 yaşındaydı. Birşeyi yaşamak konusunda az-çok deneyim kazanmıştı.
Evlendi_bir çocuğu oldu_toplumda yer edindi_o yer artık onundu.
Yerle bir olup anlamlandırdılar.
İnsan görebileceği her şey üzerine düşünür ve yaratır_
Görünmeyen üzerinde sınırlı bir beyne sahiptir.
Gölgede ışıksız!
Neyse_
Kuyudan su getirdi_eve girdi_çocuğun uykudaki başını sevdi_yatağa girdi_karısını öptü.
Sabah oldu_kapı çaldı_uyandı.
Kendi yatağındaydı_kalktı_kapıyı açtı.
Kız arkadaşı içeriye bakıyordu_o da ona...
Üzerinde kapıdan çıktığı ilk günkü giysileri vardı.
O da arkasını dönüp aynı yere bakan iki farklı bakış açısı yarattı.
Baktığı açıdan mı bilinmez terslik vardı.
İçeride onlara doğru bakan bi fil vardı____
